دانلود زیرنویس مستند The Ventures: Stars on Guitars 2020 تا چندین سال پیش، نمی‌دانستم میزان تأثیر The Ventures فراتر از راک موج سواری نمادین آنها است. آنها بیش از آنچه که من به آنها اعتبار می دادم، نفوذ فرهنگی دارند. The Ventures: Stars on Guitars فرصت دیگری برای استحکام بخشیدن به میراث شایسته خود است. همچنین ظاهراً اولین مستندی است که آنها تا به حال داشته اند. این به خودی خود تقریبا غیر قابل تصور است.

برای دانلود زیرنویس اینجا کلیک کنید

زیرنویس مستند The Ventures: Stars on Guitars 2020 در حالی که به طور کلی از نظر فرم بصری ابتدایی است، پر از قطعاتی است که بر یکی از گروه های اصلی دهه ۱۹۶۰ متمرکز شده است. از بسیاری جهات، آنها با ایجاد زمینه برای موج سواری راک – صدایی بسیار قطعی – و یک حرکت کامل از گیتاریست ها و گروه ها که در پی آنها به ثمر نشستند، به تنهایی ایستادند.

اما بیایید با عوامل حواس پرتی شروع کنیم. این یک تولید کاملا متواضع است که بهترین کیفیت تولید را به رخ نمی‌کشد، و مصاحبه‌های مختلف عضو بنیان‌گذار دان ویلسون را کنار هم می‌کشد، در حالی که ما بین مکالماتی با کیفیت صدای متفاوت پینگ‌پنگ می‌کنیم. گاهی اوقات، حفظ موضوع داستان دشوار است. در اینجا هیچ روایت واقعی وجود ندارد. این یک قدردانی است همچنین مجموعه‌ای از انیمیشن‌ها و ترانزیشن‌ها وجود دارد که شبیه یک نمایش اسلاید با شکوه است، اما چیزی نیست که زیاد از آن غافل شوید. اگر همه چیزهای دیگر را تحمل کنیم، رضایت خاطر ارزشش را دارد.

زمانی که دان ویلسون و باب بوگل در یک ماشین کارکرده با هم آشنا شدند، Ventures شروع بسیار بدی داشت. به زودی آنها گیتارها را برای پر کردن زمان از کار افتادگی بین کارهای روزانه خود انتخاب کردند، و از آن پس یک حرفه نوپا بیرون آمد. شنیدن صحبت‌های ویلسون در مورد برخی از مفاصلی که آنها بازی می‌کنند، همان روحیه گروه بیتلز در هامبورگ آلمان است. مکان هایی مانند Java Jive، Blue Moon و Britania پیشنهاد می شود که شهرت پرحاشیه و خشنی داشته باشند.

اما به خوبی به The Ventures خدمت کرد. آنها یک رپرتوار درست کردند و مجبور بودند ساعت ها به طور مداوم بازی کنند و سپس تماشاگران را درگیر کنند. در نهایت آنها وارد استودیو شدند و چند آهنگ را قطع کردند. این مادر ویلسون، جوزی بود، که در واقع در حرفه آنها بسیار تأثیرگذار بود، به تولید آنها کمک کرد، نام آنها را الهام گرفت و کلوپ هواداران بین المللی آنها را اداره کرد.

این آخرین جزئیات بی‌اهمیت به نظر می‌رسد، اما نشان می‌دهد که چگونه The Ventures یک طرفدار وفادار پیدا کرد، حتی اگر پایگاه طرفداران آنها بیشتر از هر چیز دیگری یک جنبش مردمی بود. جوزی به آنها ایمان داشت و بدون شک از راه های بیشماری به آنها کمک کرد، البته اگر آنها را تشویق به ادامه کار کنند. تأثیر پرورش‌دهنده او به‌عنوان معکوس کامل موری ویلسون و پسران ساحلی بازی می‌کند. این نشان می‌دهد که چگونه موفقیت خلاقانه می‌تواند تحت شرایط مختلف با هم ترکیب شود.

زیرنویس The Ventures: Stars on Guitars 2020 این قطعه “Walk, Don’t Run” است که مترادف با صدای The Ventures شده است. با این حال، این آهنگ در ابتدا توسط چت اتکینز قطع شد. آنچه آشکار می شود این است که گروه در بهترین حالت خود به عنوان سبک بودند. اینکه می گویند آنها کاورهایی تولید می کردند نادیده انگاشته می شود زیرا آنها آهنگ ها را گرفتند و دوباره آنها را طراحی کردند و آنها را به سبک خودشان بازسازی کردند. در واقع، آن‌ها حتی «Walk, Don’t Run» را دوباره در سال ۶۴ کات کردند – این نسخه‌ای است که در چارت‌ها بالا رفت و به یک موفقیت چشمگیر در سطح ملی تبدیل شد.

بخشی از صدای آنها تقریباً از سر ناچاری ساخته شده بود. برای جبران کمبود کیبورد از نوار whammy استفاده کردند. بدون درام در ابتدا، گیتار ریتم صدایی پرکاشن برای پر کردن جای خالی ارائه می کرد. سپس نوکی ادواردز، نوکیه ادواردز، نوازنده گیتاریست و در نهایت مل تیلور را به نوازندگی درام اضافه کردند و ترکیب کلاسیک خود را تشکیل دادند و پس از آن صدای نمادین خود را تثبیت کردند.

اینطور که آنها می گویند، راز موفقیت آنها سه گیتاریست بود که از یکدیگر حمایت می کردند. هیچ یک از آنها به شخصیتی پر زرق و برق مجهز نبودند، اما با گیتار زنده شدند و از انرژی یکدیگر تغذیه کردند. به همین ترتیب، آهنگ هایی مانند “Wipeout” توسط ضربات درام رانندگی تیلور ساخته شد و دائماً با گیتار دوئل می کرد. آنها همچنین طرفداران اولیه ریورب، اهنگ های فازی، صداهای انوماتوپه مانند، و آزمایش های بیشتر – کشش چیزی که روی گیتار پذیرفته شده بود، بودند.

وقتی مستند کمی به تئوری موسیقی و تاریخچه خود گیتار انحرافی می‌کشد – که برخی از مکانیزم‌های اصلی آن را مشخص می‌کند – یا برای نوازندگان مورد استقبال قرار می‌گیرد و یا برای طرفداران معمولی به‌عنوان یک انحراف است. اگر برای همه اینها آماده نیستید، ممکن است کمی حواس پرتی باشد. همه اینها با نیت خوب است، اما به نوعی از آنچه لازم به نظر می رسد کوتاه است.

با این حال، این صنعت پیشگام و خارق‌العاده The Ventures بود که طول عمر شگفت‌انگیزی برای آنها در صنعت موسیقی به ارمغان آورد. در روزهای اولیه، آنها نمایش هایی را در سراسر کشور اجرا می کردند، البته در سراسر جهان، و یک بار آنها ۵ آلبوم در یک زمان در جدول داشتند. چیزی که بی سابقه است!

آنها به آسانی از مد موسیقی موج سواری فراتر رفتند و نتوانستند کبوتر سوراخ شوند. اگرچه آنها برای نسل‌ها صدای موج‌سواری را تعریف کردند، اما در واقع در انواع ژانرها با تطبیق‌پذیری شگفت‌انگیز گسترش یافتند. بیشتر از یک Ventures Christmas یا Ventures Disco نگاه نکنید. واقعاً احساس می شود که آنها این کار را در تمام دهه های بعدی و تکرارهای متعدد انجام دادند.

اگرچه ممکن است تقصیر کمی از فیلمسازان باشد – حقوق موسیقی گران است – مستند در ابتدا از چیزی که The Ventures را قانع‌کننده‌تر می‌کند دور می‌شود. این جهانی بودن بلامنازع موسیقی دستگاهی آنها بود که قدرت ماندگاری دارد. از آنجایی که هیچ کلمه ای وجود نداشت – بدون اشعار – آنها به مخاطبان در سراسر جهان رسیدند و ژانرها و دهه ها را مانند هنرمندان کمی در بر گرفتند. بنابراین، همه افراد سخنگو (از جان فوگرتی گرفته تا جیمی پیج)، علی‌رغم دانش حنایی یا واقعی‌شان، هرگز به من دست نمی‌زنند.

خوشبختانه، نیمه دوم Stars on Guitars این را در نظر می گیرد. وقتی داستان اصلی و توضیحی در مورد اینکه چرا آنها خوب بودند – همه مسائل مهم، توجه داشته باشید – را پشت سر گذاشتیم، سپس به دلیل تأثیرگذاری آنها می پردازیم. درک عمیق‌تری از این که چرا آنها به عنوان گروهی که الهام‌بخش هزاران گروه دیگر بوده‌اند، وجود دارد. حقیقتی در این واقعیت وجود دارد که آنها موسیقی را ساده کردند و آن را در دسترس تر کردند، اما آنها همچنین صدای موسیقی را فریبنده و جذاب کردند. مردم می خواستند آهنگ هایشان را پخش کنند.

در واقع زمانی بود که هنوز در ژاپن زندگی می‌کردم که در تور خداحافظی دون ویلسون و The Ventures در سال ۲۰۱۵ ادای احترامی را تماشا کردم. نوعی احترام برای این گروه وجود دارد که باعث شد چشم‌هایم را برگردانم. من همیشه “راه برو، ندو” را دوست داشتم. “Hawaii Five-O” کاور عالی یک نمایش عالی بود. در غیر این صورت، هرگز به The Ventures فکر نکرده بودم.

و با این حال، در ژاپن، آنها مانند خانواده سلطنتی موسیقی هستند – مورد علاقه پیر و جوان – حتی پس از گذشت بیش از ۶۰ سال. اجراهای معروف گیتار دان ویلسون به تنهایی به جایگاهی افسانه ای رسید و در فرهنگ عامه ژاپنی به نام تک تکه نامگذاری شد. این واقعیت که آنها در اوج محبوبیت خود از بیتلز پیشی گرفتند، ۲ به ۱ در ژاپن، هنوز ذهن را درگیر می کند.

The Ventures: Stars on Guitars شاید چندان قابل بررسی نباشد، اما اگر موضوع بی ادعای آن نشانه ای باشد، شاید این مورد سزاوار بررسی بیشتر باشد. حداقل می‌توانیم از شک و تردید بهره ببریم. اگر در روزهای قبل مثل من هستید و زیاد به The Ventures فکر نمی کنید، این ممکن است قدردانی شما را تقویت کند. اگر قبلاً آنها را با علاقه به خاطر می آورید، ممکن است از بردن چند خاطره با خود شگفت زده شوید. ما همیشه در مورد The Beatles و The Beach Boys صحبت می کنیم، اما The Ventures نیز شایسته حق خود است.